Abhorreant Corpora

Qualem igitur hominem natura inchoavit? Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; De illis, cum volemus. Haec dicuntur inconstantissime.

Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Nemo igitur esse beatus potest. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. A mene tu? Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Minime vero istorum quidem, inquit.

Nihil illinc huc pervenit. Qui convenit? Videsne quam sit magna dissensio? Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; At multis malis affectus. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Avaritiamne minuis?

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quis hoc dicit? Minime vero, inquit ille, consentit. ALIO MODO.

Maximus dolor, inquit, brevis est. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Nihil illinc huc pervenit. Efficiens dici potest. Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Res enim concurrent contrariae. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Nemo igitur esse beatus potest.

Sed haec omittamus; De vacuitate doloris eadem sententia erit. Summus dolor plures dies manere non potest?

Omnia peccata paria dicitis. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Reguli reiciendam; Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Utram tandem linguam nescio? Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.

Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?