Post 96
Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At iam decimum annum in spelunca iacet. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Tum ille: Ain tandem?
Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Tum mihi Piso: Quid ergo? Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Erat enim Polemonis. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.
Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare;
Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens.
- Quod quidem iam fit etiam in Academia.
- Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
- Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
- Negat enim summo bono afferre incrementum diem.
- Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia.
- Quid enim?
Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Nam quid possumus facere melius? Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Nunc vides, quid faciat.
Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus.
Prave, nequiter, turpiter cenabat;
Pollicetur certe. Sed fortuna fortis; Minime vero, inquit ille, consentit. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.
Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Duo Reges: constructio interrete.
