Post 93

Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Duo Reges: constructio interrete. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Nihil sane. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Non laboro, inquit, de nomine.

Sed quot homines, tot sententiae; Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Laboro autem non sine causa; Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Bonum liberi: misera orbitas.

Hunc vos beatum; Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Ostendit pedes et pectus. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Satis est ad hoc responsum.

• Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.
• Primum divisit ineleganter;
• Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
• Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.

This is a Kitten